Κάθε φράγμα είναι κατασκευασμένο έτσι ώστε να αντέχει σε συγκεκριμένο ύψος νερού (δηλαδή, τελικά, ύψος του φράγματος). Αν παρατηρήσετε ένα οποιοδήποτε φράγμα θα δείτε ότι το κάτω μέρος του φράγματος (η βάση του) είναι πιο χοντρό ενώ όσο ανεβαίνουμε προς τα πάνω το φράγμα στενεύει. Αυτό συμβαίνει
γιατί η πίεση που ασκεί το νερό στο φράγμα είναι μεγαλύτερη στα βαθιά σημεία.
Σε περίοδο μεγάλων βροχοπτώσεων στο φράγμα μπορεί να συγκεντρωθεί παραπάνω ύψος νερού δηλαδή να αυξηθεί η πίεση που δέχεται. Αύξηση της πίεσης μπορεί να προκαλέσει ζημιά ή ακόμα και κατάρρευση του φράγματος. Έτσι υπάρχουν αγωγοί υπερχείλισης. Οι αγωγοί αυτοί ανοίγουν όταν η ποσότητα του νερού στο φράγμα ξεπεράσει μια συγκεκριμένη τιμή και αφήνουν ένα μέρος του νερού να φύγει. Ο αγωγός υπερχείλισης είναι το μαύρο παραλληλόγραμμο που φαίνεται στο πάνω μέρος του φράγματος.
Σε συνθήκες λειτουργίας το νερό φεύγει από το κάτω μέρος όπου βρίσκονται οι τουρμπίνες.
Το άσπρο κτίριο που φαίνεται αριστερά είναι το υπόλοιπο εργοστάσιο.
© 2003, Δέσποινα Μ. Γαρυφαλλίδου Αθήνα