Για να επιτευχθεί η αντίδραση, τα καύσιμα (δηλαδή το δευτέριο και το τρίτιο) θερμαίνονται σε θερμοκρασία μεγαλύτερη των 100  εκατομμυρίων βαθμών Κελσίου, ενώ η πίεση αυξάνει και μπορεί να φτάσει 2 ή και 3 ατμόσφαιρες. Στη θερμοκρασία αυτή τα καύσιμα υλικά έχουν τη μορφή πλάσματος. Το πλάσμα αποτελείται από δύο ειδών φορτισμένα σωματίδια, θετικά ιόντα (+) δευτέριου και τρίτιου  και ηλεκτρόνια (-) δηλαδή αρνητικά φορτισμένα σωματίδια.

Το πλάσμα τοποθετείται σε δοχείο σε σχήμα δακτυλιδιού.  Επειδή το πλάσμα αποτελείται από φορτισμένα σωματίδια, μαγνήτες τοποθετημένοι κάθετα προς το δαχτυλίδι το αναγκάζουν να κινηθεί σε κυκλικές τροχιές στο κέντρο του δακτυλίου, χωρίς όμως να συγκρούεται με τα τοιχώματα του δακτυλίου.

Η κίνηση των φορτισμένων σωματιδίων είναι ηλεκτρικό ρεύμα. Το ηλεκτρικό ρεύμα εκτρέπεται δηλαδή στρίβει όταν βρεθεί σε μαγνητικό πεδίο κάθετο προς τη διεύθυνση του. Έτσι, οι τοποθετημένοι μαγνήτες στην περιφέρεια του δαχτυλιδιού μέσα στο οποίο βρίσκεται το πλάσμα το αναγκάζουν να κινηθεί σε κυκλική τροχιά. Η τροχιά αυτή είναι το κέντρο του δακτυλίου. Ο δακτύλιος έχει ατσάλινα τοιχώματα και δεν περιέχει αέρα, ο οποίος έχει αφαιρεθεί, για να μην υπάρχουν σημαντικές απώλειες ενέργειας. Σε αυτές τις συνθήκες, δηλαδή σε μεγάλη θερμοκρασία και πίεση, το δευτέριο και το τρίτιο συνενώνονται παράγοντας ήλιο και απελευθερώνοντας μεγάλα ποσά θερμότητας.

Το πλάσμα πρέπει να μην έρχεται σε επαφή με την επιφάνεια του δοχείου που το περιέχει, γιατί α) οι επαφές οδηγούν σε  απώλεια θερμότητας. Και β) μπορεί να απορροφηθούν υλικά από το δοχείο που θα προκαλέσουν μείωση της θερμοκρασίας.

Για να διατηρηθεί η αντίδραση πρέπει να υπάρχει αρκετό καύσιμο υλικό. Έτσι υπάρχει ένας  μηχανισμός που τροφοδοτεί με καύσιμα τον δακτύλιο μέσα στον οποίο γίνεται η αντίδραση καθώς και ένας άλλος μηχανισμός που αφαιρεί το παραγόμενο ήλιο.